Σύμφωνα με τους Κινέζους, το σύμβολο αυτό εκφράζει το καλό και το κακό. Το γιν, χρώματος μαύρου, ευθύνεται για το σκοτάδι, την παθητικότητα, το ψυχρό, το αδύναμο, τα δυσάρεστα συναισθήματα. Σε αντίθεση με το γιανγκ, άσπρου χρώματος, που ευθύνεται για την λάμψη, τη δημιουργικότητα, το θερμό, την τόλμη, τα ευχάριστα συναισθήματα.
Αν παρατηρήσουμε το σύμβολο, θα δούμε ότι στο μισό κύκλο που είναι μαύρος, υπάρχει μια άσπρη μικρή σφαίρα και στον άλλο μισό άσπρο κύκλο, μια μικρή μαύρη σφαίρα. Συμβολίζει δηλαδή την ισορροπία της φύσης και τις ενδιάμεσες καταστάσεις που υπάρχουν σε αυτή.
Αυτό το σύμβολο χαρακτηρίζει ακριβώς τη δική μου ψυχοσύνθεση. Δυστυχώς ή ευτυχώς όταν είμαι χαρούμενος πολλές φορές, κάτι μέσα μου φρενάρει την χαρά που έχω και με μικρές δόσεις κατάθλιψης, χαρά και λύπη ισορροπούν μέσα μου. Αντιστοίχως όταν είμαι λυπημένος, ασυνείδητα μου έρχονται στο μυαλό αστείες στιγμές, ώστε στον αγώνα λύπης και χαράς να σημειώσω "x".
Θυμάμαι την τελευταία μέρα που πήγα στην σχολή μου, μετά την τελευταία εξεταστική που πέρασα και τα τελευταία μου μαθήματα, αντί να χαίρομαι που επιτέλους τελείωσα την σχολή, που είχα λυσσάξει να την τελειώσω και μάλιστα γρήγορα, με έπιασε μια μελαγχολία. Έμπαιναν άσχημες σκέψεις στο μυαλό μου για την συνέχεια της ζωής μου, όπως τι θα κάνω μετά, πως θα βρω δουλειά, πρέπει να πάω φαντάρος και τελικά να αναρωτιέμαι τι κατάλαβα που τελείωσα.
Θυμάμαι όμως και στην κηδεία του παππού μου, που ήμουν πολύ στενοχωρημένος, κατά τη διάρκεια της εκφοράς να μου έρχεται να γελάσω από τα μοιρολόγια των συγγενών. Δεν ξέρω γιατί, αλλά εκείνη την στιγμή ό,τι έβλεπα και άκουγα, μου φαινόταν αστείο και με δυσκολία συγκρατήθηκα για να μην μου φύγουν γέλια και γίνω ρεζίλι.
Σε καθημερινή βάση έχω αυτήν τη χαρμολύπη. Δεν ξέρω γιατί, δεν ξέρω το πως. Δεν ξέρω και αν είναι φυσιολογική αυτή η τάση. Το μόνο που ξέρω είναι ότι δεν θα πάθω τίποτα κακό, ούτε από πολλή χαρά, ούτε από πολλή λύπη. Το εσωτερικό μου γιν και γιανγκ θα είναι πάντα παρόν, για να με ισορροπεί...
